Εξειδίκευση

Ως εξειδίκευση ορίζεται η πνευματική και επαγγελματική ειδίκευση του ατόμου σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Η λέξη «εξειδίκευση» χρησιμοποιείται για να αποδώσει τη σημασία μεγαλύτερου βαθμού ειδίκευσης σε κάποιον τομέα. Η εξειδίκευση συντελεί στην εμβάθυνση της γνώσης, προωθεί την έρευνα, προάγει τις επιστήμες. Επιπλέον, εκτός από την αύξηση της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας του ατόμου και του έργου που παράγει, η εξειδίκευση σε ένα γνωστικό αντικείμενο προωθεί την οικονομική ανάπτυξη, καθώς διευρύνονται οι δυνατότητες απασχόλησης και μειώνεται η ανεργία. Ο εργαζόμενος κατέχοντας άριστα έναν τομέα έχει αυτοπεποίθηση των γνώσεων και των ικανοτήτων του και έτσι επιτυγχάνεται η δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ των εργαζομένων. Παράλληλα, όταν ο ειδικευόμενος κατοχυρώνει την πλήρη γνώση σε έναν τομέα έχει περισσότερο χρόνο στη διάθεσή του να ασχοληθεί παράλληλα με άλλα αντικείμενα και να έχει καλύτερη ψυχολογία και ποιότητα ζωής.

Στη σημερινή εποχή η ανάπτυξη των τεχνολογιών και των επιστημών οδηγούν σε νέους τύπους επαγγελμάτων οι οποίοι απαιτούν ειδικές γνώσεις και χειρισμούς. Η σύγχρονη αγορά εργασίας απαιτεί συγκεκριμένες γνώσεις. Συνεπώς, η εξειδίκευση προσφέρει το αναγκαίο επίπεδο κατάρτισης και γνώσεων σε έναν τομέα και την καλύτερη δυνατή απόδοση κάποιου σε αυτό. Παρ ‘όλα αυτά, ενέχει πολλούς κινδύνους που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Μια σημαντική επίπτωση της εξειδικευμένης γνώσης, παρόλο που αυτή έχει γίνει αναγκαία, είναι ο κίνδυνος πνευματικής μονομέρειας. Το άτομο αποκτά μονόπλευρη γνώση και οι πνευματικοί του ορίζοντες στενεύουν. Η εργασία γίνεται τυποποιημένη και οι άνθρωποι δουλεύουν σαν μηχανές, η κριτική ικανότητα υποβιβάζεται και η σκέψη αποκεντρώνεται. Πολλές φορές, μάλιστα, ο ατομικισμός και η έλλειψη επικοινωνίας απομακρύνουν το άτομο από την κοινωνικότητα.

Επομένως, είναι απαραίτητο να γίνουν κάποιες αλλαγές στην συμπεριφορά των ατόμων και την λειτουργία των φορέων. Τα σχολεία πρέπει να συντελούν στην ανάπτυξη ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων μέσω μιας ανθρωπιστικής παιδείας που καλλιεργεί το πνεύμα και διαπλάθει τον χαρακτήρα. Επιπλέον, η οικογένεια μέσω της επικοινωνίας και του διαλόγου οφείλει να μεριμνά για την πολύπλευρη ανάπτυξη του παιδιού, προκειμένου τα παιδιά μεγαλώνοντας να έχουν κριτική σκέψη και να αποκτήσουν αντιστάσεις, ώστε να μην αφεθούν στη μονόπλευρη ενασχόληση με ένα και μόνο γνωστικό αντικείμενο. Επιπρόσθετα, οι ειδικευόμενοι οφείλουν να διευρύνουν τις γνώσεις τους στον ελεύθερό τους χρόνο. Να επιμορφωθούν με επιπλέον γνώσεις τόσο σχετικά με το αντικείμενό τους όσο και με άλλους τομείς που τους ενδιαφέρουν. Τέλος, στον εργασιακό τομέα, πρέπει να είναι σε θέση ο κάθε ειδικευόμενος να συνεργάζεται και με άλλους κλάδους και ειδικότητες και να έχει μια γενική κατάρτιση και σε άλλα γνωστικά αντικείμενα.